مداخله در بحران
یکی از مهمترین رسالتهای دانشگاهها و مراکز آموزشی، ایجاد فضایی ایمن برای دانشجویان است. رفتارهای خودآسیبرسان یک دانشجو میتواند سایر دانشجویان و کل مجموعه دانشگاهی را متأثر سازد. در انسانها گرایشی زیستی برای حفظ خویشتن و اجتناب از آسیب و درد وجود دارد ولی شکلهای مختلف آسیب به خود همیشه همراه انسان بوده است. خود آسیبرسانی شامل انواع مختلفی از رفتارهایی است که با هدفهای مختلف روانشناختی و بینفردی به شکلهای مستقیم (آسیب عمدی به خود) و غیرمستقیم (آسیب غیرمستقیم به خود) انجام میشوند و به لحاظ اجتماعی و فرهنگی مورد قبول اکثریت نیستند. با شناسایی احتمال خطر در افراد خودآسیبرسان میتوان از وقوع مرگ بر اثر این رفتار کم کرد. کمیته مداخله در بحران با هدف پیشگری و مداخله در سه بخش ارتقای بهزیستی و سلامت روان، مداخله در بحران و اقدامات ضروری پس از بروز بحران، فعالیت میکند. فعالیت این کمیته مبتنی بر برنامه جامع پیشگیری و مداخله در خودکشی در محیطهای دانشگاهی (دفتر مشاوره وزارت علوم- اسفند 1397) که اولین برنامه جامع در این زمینه است، میباشد. هدف از تدوین این برنامه، تضمین این مطلب است که دانشگاهها و مراکز آموزش عالی، قابلیت مشارکت در جهت پیشگیری از رفتارهای خودآسیبرسان و در صورت بروز موارد خودکشی، آمادگی رویارویی با این بحران را داشته باشند و در کوتاهترین زمان نسبت به بازگرداندن فرد یا افراد درگیر مسئله به وضعیت عادی اقدام نمایند. این برنامه در مرکز مشاوره دانشگاه بیرجند در سه بخش اصلی ارائه میشود: 1- ارتقای بهزیستی و سلامت روان. 2- مداخله در بحران 3- اقدامات ضروری پس از بحران