مجموعه اهدایی زنده یاد دکتر ایرج حدیدی
خانواده زنده یاد دکتر ایرج حدیدی در مهر ماه سال 1394 بخشی از کتابخانه شخصی آن مرحوم شامل 1000 عنوان کتاب ارزشمند در زمینه تاریخ و ادبیات را به کتابخانه مرکزی و مرکز اطلاع رسانی دانشگاه بیرجند اهداء نمودند.
درباره زنده یاد دکتر ایرج حدیدی
استاد فرهیخته مرحوم ایرج حدیدی در تاریخ 4 اسفند سال 1322 شمسی در بیرجند در محله ای قدیمی به نام تپه رنگرزها در خانواده ای فرهنگی دیده به جهان گشود. مرحوم حدیدی در سن 6 سالگی تحصیل را در دوره ابتدایی در دبستان شوکتیه بیرجند آغاز و سپس تحصیلات متوسطه را در دبیرستان شوکتیه ادامه دادند. پس از پایان تحصیلات متوسطه در کنکور سال 1344در رشته تاریخ دانشگاه فردوسی مشهد پذیرفته شدند. شادروان غلامحسین یوسفی، استاد احمد علی رجایی و دکتر علی شریعتی از جمله اساتید ایشان در دوره تحصیل کارشناسی بودند. ایشان پس از اتمام دوره کارشناسی به تهران رفته و به استخدام آموزش و پرورش در سمت دبیری در آمدند و در کنار تدریس موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد از دانشگاه تهران در سال 1363 شدند و در سال 1370 برای فراگیری زبان روسی و تحصیل در دوره دکتری به باکو سفر کرده و مدت 2 سال را در آن شهر به فراگیری زبان روسی و تحصیل در مقطع دکتری مشغول شدند و پس از آن در سال 1372 به ایران بازگشته و تدریس را در دبیرستان و دانشگاه ادامه دادند.
جمع آوری کتاب های نایاب و نفیس یکی از اشتغالات مرحوم حدیدی بود. بدون اغراق می توان گفت ایشان مدت 40 سال از عمر خود را صرف این امر مهم و معنوی نمودند و نتیجه تلاش هایشان کتابخانه ای با حدود 2000 جلد کتاب بود که در مهر ماه سال 1394 حدود 1000 جلد از بهترین و نفیس ترین کتاب هایشان را به عنوان موقوفه به کتابخانه مرکزی دانشگاه بیرجند اهدا نمودند.
ایشان در تاریخ 20/4/1396 در بعد از ظهر پنج شنبه مصادف با شهادت امام جعفر صادق (ع) بر اثر بیماری سرطان در سن 73 سالگی دار فانی را وداع گفت.
برخی از مهم ترین فعالیت های دکتر حدیدی
نگارش کتاب نقش شبکه اردشیرچی (ریپورتر) در برآمدن رضا خان
نگارش کتاب شخصیت دکتر مصدق
تالیف حدود 30 مقاله تاریخی و ادبی و شرح حال بزرگان در مجله ماهنامه حافظ به سردبیری پروفسور سید حسن امین
تالیف مقالات علمی چاپ نشده ای که گران بها ترین اوقاتشان را صرف نوشتن آن ها نمودند اما اجل مهلت اتمام و چاپ آن ها را به آن مرحوم نداد.
توصیه های دکتر حدیدی به دانشجویان (از زبان خودشان)
توصیه من به جوانان به عنوان پیر فرهنگی این است که با همه وجودشان به خدا ایمان داشته باشند و به جای سرگرمی های واهی و پوچ و خدای ناکرده خانمان سوز، به دنبال تحصیل علم و دانش و معرفت و عرفان بروند تا بتوانند علاوه بر آنکه از هر گونه انحراف و کج روی دور بمانند ایمان و توکل را در راه خدمت به مردم و فرهنگ و وطن و ابناء وطن مستعد کنند.
