برگزاری وبینار نشاط اجتماعی

این وبینار با بررسی نشاط در دین و تاریخ ایران آغاز شد، سپس شادکامی تعریف شد و از شرکت کنندگان خواسته شد تا با پاسخ به پرسشنامه‌هایی میزان نشاط خود را در سه زمینه هیجانی، روان‌شناختی و اجتماعی بررسی کنند.

در ادامه به عوامل مؤثر بر شادکامی شامل ژنتیک، فعالیت‌های ارادی و شرایط زندگی اشاره شد. ژنتیک 50 درصد در شادکامی افراد مؤثر است درحالی‌که شرایط زندگی تنها 10 درصد نقش دارد و فعالیت‌های ارادی 40 درصد در شادی و نشاط افراد مؤثر است.

پس باتوجه به اینکه فعالیت‌های ارادی نقش زیادی در شادی دارند راهکارهایی برای شادی‌آفرینی بیان شد. چشیدن طعم لذت‌های زندگی یکی از این راهکارها است. با ایجاد لذت و تداوم دادن به آن باعث شادی‌بخشی به زندگی می‌شویم.

یکی دیگر از راهکارها، داشتن اهداف روشن است. راهکار بعدی شناسایی ارزش‌های زندگی برای خودمان است. خلق دوستی‌ها و مهربانی‌ها و مراقبت از بدن و ورزش کردن نیز باعث افزایش شادکامی می‌گردد.

پرداختن به امور مذهبی و روحانی و بخشیدن از دیگر روش‌های افزایش شادکامی است.